Shahrvand Dallas

اشعاری از نادی حسینی برای دخترم افروز. بهار ۱۳۸۸  وقتی خنده تو حزن گریه است وسعت زمین جایگاه ناپاکیست   وقتی کوتاهی دستان تو  از خردی آمال بریده است آسمان...

وقتی برای رفتن آذر زمانی مرد می‌‌پرسد: « می‌خوام بِرَم باتری بخرم، می‌خوای تو هم بیای؟» زن سرش را بلند می‌کند. قطره‌ای شفاف توی چمنِ سبزِ چشمانش می‌لرزد. آهسته می‌گوید:...

مثل هميشه نیکوفشندی دستهای کوچک‌اش از سرما قرمز شده بود، برف چه مى‌دانست چيست؟ باران و سرما و يخ بلوري روىِ حوض برايش هيچ معني نمي‌داد، مادر چنان ماهرانه او...

کارگاه داستان‌نویسی دالاس اشکنک نوشته‌ی: هستی 1 پدرم  دست بزن داشت! هر ماه یکبار مادرم را میزد. مرا هم میزد اما من از زیر دستش در میرفتم یا درِ آپارتمان...

سرو معلق - «خدا قوت اوس مندل.» - «خدا به کمرت قوت بده. چه کارا می کنی؟» - «هیچ، شکر خدا. راستش از خدا پنهان نیست. از شما چه پنهان...

«باز كن درو!» زن با خود: «اين سيب‌زمينى‌هام كه انقدر رنگشون سبزه كه آدم می‌ترسه بریزه تو غذا! نمی‌دونم چرا تا هوا سرد میشه سیب‌زمینی ها رنگشون سبز میشه!! خوبه...